Drg No

Member

Aug 04 2024 @ 13:17



•  Share

උන්මාදේ ッ - 2

කුස්සියට ගියේ උඩින් පාවෙලා වගේ. නිකං ඇට්ලස් කශේරුව දිගේ සර්පයෙක් යනව වගේ තේරෙනව බෙල්ල හරියෙන් එක පාටම. ඒ ගැම්ම පහලටම ගිහිල්ල දඩාං ගාල ටෙන්ට් එකත් වදිනව මැක්සා පහරක් වෙන්න.



"කොහෙද බං උඹ ගියේ."



මම පිඟාන අරන් එනකොටම බංකුවක වාඩි වෙලා හිටපු මෝලා මගෙන් අහනව.



"අර අලුත් කෙල්ල එක්ක පොඩ්ඩක් කතා කරන්න නැවතුනා බං"



මම ඒක කියල කට ගන්නත් කලින්ම මගෙ ඇඟට තේරුනා අමුතු හීතල ඇස් ටිකක් මං දිහා බලන් ඉන්නව කියල.



මුලු කුස්සියෙම තිබ්බ සද්ද බද්ද නැතිවෙලා ගිහිල්ල පාලු සොහොන වගේ උනා. මෝලගෙ මූණට ඒම් කරන් හිටපු ඇස් දෙක කරකවල මම වටපිට බැලුව ගොන් හිනාවකුත් දාගෙන.



පිදේනි තට්ටුවක් දෙනව කියල පොල්ල තිබ්බ කපුමහත්තය දිහා බලන් ඉන්න මලපෙරේතයො ටික වගේ , කොල්ලො ටික රතු වෙච්ච ඇස් වලින් මං දිහා බලන් ඉන්නව. එකෙක්ගෙ මූණෙ තිබ්බෙ මහ වියරු හිනාවක්.



"ඇ....ඇයි බං. කාපල්ල ඉතින්.... මං දිහා බලන්න එපා"



තව එකෙක් ඇඟිල්ලක් උස්සල අරන් හෙන හිමීට , සාන්ත හිනාවකුත් දාගෙන , ඒ ඇඟිල්ල බෙල්ල දිගේ අරන් ගියා මං දිහා බලාගෙන.



විකාර පේනවද කොහෙද මටත්.



මම ශේපට වාඩි වෙලා කෑමකන්න ගත්ත. තාමත් එකා එකා මං දිහා බලන් ඉන්නව පැත්තකට වෙලා. මෝලටත් ශොක් වෙලා වගේ බිම බලන් කනව.



යකෝ නිකං දකුණු ආසියාවෙ තැප්‍රොබේන් කියන රටේ අර හැටනවලක්ශෙකට ලණුව දීල රටට කෙලවපු එකා දිහා බලන බැල්මෙන් මුන් මං දිහා බලන්නෙ.



කොල්ලොන්ගෙ හිත බිඳිල මම හිතන්නෙ. මොකද කොල්ලො දහ නවයක් ඉන්නව. උන් ඔක්කොම අලුත් කෙල්ලට ට්‍රයි කරන අතරෙ එකෙක් ඇවිල්ල කිව්වම 'ඒකි එක්ක කතා කරන්න නැවැතුනා' කියල , හිතහංකො සිටුවේශන් එක කොච්චර බරපතලද කියල.



ඔය කොල්ලොන්ට ගල් හිත් තියෙන්නෙ , උන්ට ගානක් නෑ කෑල්ල දාල ගියා කියල , උන්ට ඕනෙ කාගෙන් හරි සැප විතරයි වගේ කතා කියනව නේ සමහරු. ඒව බොරු බං. මෙහෙමයි. කොල්ලො ආසයි ලස්සන කෙල්ලොන්ට. ලස්සන කියන්නෙ පොටි කපපු බිත්ති වගේ සුදු උන් නෙවේ. ගානට කපරාරු කරපු බිත්ති වගේ උන්ට. පිරිසිදු පැහැපත් , කෙලි ගතියක් තියෙන කෙල්ලොන්ට. ඉතින් එහෙම කෙල්ලෙක්ට ට්‍රයි කරන අතරෙ ඒකි දැනටම එකෙක් වෙන් කරගත්ත කිව්වම කොල්ලොන්ට රිදෙනව බං. ඒව ඉතින් අපේ හැටි.



"උඹත් මරු ආතල් දෙන්නෙ"



ආපහු කාමරේට යන අතරෙ මෝලා මට කියනව.



"ඉතින් මොකක්ද යකෝ. මම ඒකි එක්ක කතා කලා කියලනෙ කිව්වෙ. උඹල නිකං හැසිරුනේ මම ඒකිගෙ කන්‍යාභාවය කැඩුව වගේනෙ."



"හරි හරි ඉතින්. උඹ ඒකිට කතා කලා කිව්වම අපි පොඩ්ඩක් සලිත උනා බං. කාරි නෑ කාරි නෑ උඹම කරපං එහෙනං. ඕන් අපි කැපුන"



කුස්සියෙදි කුප්ප බැල්ම හෙලුව සෙට් එකත් මට කතා කලා උඩට යන අතරෙ. උනුත් ට්‍රයි කරාලු ඊයෙ ඉඳන්. ඒ උනාට මට චාන්ස් එක දෙනව කිව්ව. උන්ට වඩා මම ෆෝවඩ් නිසා කොහොමත් උන්ට ප්ලේස් නැති බව දැනගත්තලු. කොල්ලොනෙ. ගමේනෙ.



"එහෙනං ගිමා. හෙට උඹ ගානෙ. එලනෙ. බෝඩිමට පය ගහපු මැක්සාම කෑල්ල ගිමා ටෝක් කරන්න යන සතුටට ඈ"



ඇම්ඩා බලන් ඉඳල තියෙන්නෙ කාගෙ හරි බිලකට දාගෙන බොන්න.



"ඒව පස්සෙ බලමුකො. යකෝ තාම මේ නිකං වචන දෙක තුනයි කතා කලේ"



"හරි හරේ... ඕව ඉස්සරහට දීග කන්න තරන් බලවත් වචන. එහෙනං හෙට ඈ..."



කට්ටියම කියන නිසා මටත් මෙව්ව එකක් ආවෙ නැතුවම නෙවේ.



_________________________



ස්වප්ත ස්වරයි......... ඒ..... සුවඳ හමනා........

ස්වප්ත ස්වරයි..........ඒ......සුවඳ හමනා........



උදේම මෝල ෆෝන් එකේ දාගෙන සිංදුවක්.



ඇම්ඩ නං තාම නිදි. කෝකටත් ඌවත් ඇහැරවන්න ඕනෙ. නැත්තං උගෙ අර හොල්මන් ලොලු මාම ඇවිල්ල අදත් සීන් එකට කතා කරන්න ගියොත් අපිට බෝඩිමෙන් බැහැල යන්න වෙන්නෙ.



"ඒ ඇම්ඩා. නැගිටහං. ඕයි.... අමිශ්ක. ඇහැරියං who to."



ඇම්ඩත් නිකං කුකුළෙ ගඟේ වේල්ලක් ඇරියා වගේ දඩ ඈනුමක් ඇරගෙනම ඇඳ උඩ වාඩි උනා.



"මොකෝ බං. මම එලාම් තියන් හිටියෙ"



"තොගෙ එලාම් එකට අර මාම කාරය ඇහැරුනොත් කියල තමුසෙව කලින් ඇහැරුවෙ. යමන් මූණ කට හෝදගන්න"



"හම්ම්"



අද මෝලගෙ හෝටලේ පාටියක්ලු. ලොකු උත්සව දවස් වලට හෝටලේ ජූස් බාර් එක කරන්නෙ අපේ මෝලා. ඉතින් මෑන්ට ඉක්මනට යන්න වෙලා අද. මෝලා කොක්ටේල් හදනව නිකං වියට්නාමෙයි පපඩමුයි මික්ස් කලා වගේ.



මමත් කලින් නැගිට්ට නිසා කාමරෙයි කොරිඩෝවයි අතුපතු ගාන්න ලෑස්ති උනා.



"මේ මම පහළට ගිහින් එන්නං. කොස්සක් ගන්න ඕනෙ බං. අර ලබ්බෙ කොහු ගැලවෙනව"

කියාගෙන මම පහලට ආව.



අපේ තට්ටුවට තිබ්බෙ කොසු දෙකයි. පඩිපෙලෙන් එහා පැත්තෙ කොරිඩෝවෙ කාමර ටිකට එකයි , මෙහා පැත්තෙ කොරිඩෝවෙ කාමර ටිකට එකයි. අපේ පැත්තෙ උන් කොස්සෙන් පොල් කඩනවද මංද කොස්ස කුඩුසංසාර වෙන්නම කැඩිල. කොහු හැලෙනව නිකං අප්‍රේල් වලට දෙල් වැටෙනව වගේ.



පහළම තට්ටුවෙ බෝඩිමේ ඇන්ටිගෙ කාමරේ ගාවට ගිහිල්ල මම දොරට තට්ටු කලා.



"ඇන්ටේ..... ඇහැරිලාද....."



ඇන්ටි ඇන්ටි කිව්වට ඇත්තටම අක්ක කියල කියන්නෙ ඕනෙ. මගෙ තාම සිඟිති මානසිකත්වෙ නිසා ඇන්ටි කියන්නෙ.



විනාඩියකින් විතර නයිටියකුත් ඇඳගෙන ඇන්ටි දොර ඇරිය. මෙයත් උදේ පාන්දරම සඳ මෝරල ගන්න හදන්නෙ අපේ.



"මොකෝ කොල්ලො පාන්දරම"



"මේ අලුත් කොස්සක් ගන්න බැරිවෙයිද අහන්න ආවෙ. අපේ කොස්සෙ කොහු යනව"



"ආ ඉන්න බලන්න" කියාගෙන ඇන්ටි ඇතුලට ගියා ආපහු.



උඹලට කිව්වට විශ්වාස කරන එකක් නෑ බං , අපේ මෝලා.... මෑන් මේ ඇන්ටිවත් ටෝක් කරලනෙ ඌ ආපු කාලෙ. ඇන්ටි ඇන්ටි කිව්වට තාම කඳ නිකං ජපන් වාහනේක බොඩියක් වගේ. හොඳ ගට් එකට තියෙනව. මම කිව්වනෙ. උට ගෑනියෙක්ගෙ සුවඳක් ආවත් ඇති කියල.



"ආ මේක මේ මාසෙට අන්තිම කොස්ස ඈ. ඔච්චරයි කොසු තියෙන්නෙ. ඔය අන්තිම කොස්ස"

කියල ඇන්ටි අලුත්ම කොස්සක් ගෙනල්ල දුන්න මට.



"අනේ බොහොම ස්තූතී.."



"හරි හරි"



කොස්සත් අරන් හැරී පෝටර් වගේ ඒකෙ නැගල උඩට පියාඹන්න විදිහක් හිතන අතරෙ මගෙ ලක් එක වැඩ කරලද කොහෙද අර හේලිගේ වල්ගා තරුව පඩිපෙල දිගේ බිමට ලෑන්ඩ් කලා. නිකං ආකාසයෙන් බට සුරංගනාවක් වගේ.



ශලනි නංගි ඇඳන් හිටියෙ ක්‍රීම් පාට ගවුමක්. නිකං පීදුනු කොස් කඳක් වගේ. කොස් ගැට එහෙම හොඳට ලොකුවට පිම්බිලා පේනව. මගෙ ඇස් දෙකේ අක්ශි පේශිත් කරකෝල අතෑරල වගේ ඒ දිහාම බලවනව මට.



මම නං කියන්නෙ කෙල්ලෙක් උනාම දෙපැත්තම පොඩ්ඩක් හරි පේන්න තියෙන්නෙ ඕනෙ. ඔය සමහරු ඉන්නෙ තාල වර්ගයට අයත් කිතුල් කඳවල් වගේ කෙල්ලො. චැසියත් ෆ්ලැට් , එන්ජිමත් ෆ්ලැට්. පොඩ්ඩක් එක්සසයිස් පාරක් එහෙම දාල ඕව නෙරල ගනින් ඉස්සරහට. එතකොට මුලු ලෝකෙම ලස්සනයිනෙ. මම නිකං කියනවට මෙන්න මේ ආටිකල් එක කියවල බලහන්. හෙ හෙ. බිකෝස් බැක් සයිඩ් however බෝයිස් ලව් ෆ්‍රොන්ට් සයිඩ් also.


මම කටපුරා පැණි හිනාවක් දාලම "ගුඩ් මෝනින් නංගි" කියල කිව්ව.



"ආ ගුඩ් මෝනින් අයියෙ. ඇයි මේ පාන්දර ඇහැරන්"



"කාමරේ එකෙක්ට අද උදෙන් යන්න ඕනෙලු. ඉතින් මාත් ඇහැරුනා. නංගි මොකෝ පහලට ආවෙ"



"අපේ කොස්සෙ මිට කැඩුනනෙ අයියෙ මගෙ අතින්. ඉතින් අලුත් එකක් ඉල්ලගන්න කියල ආවෙ"



අප්පටසිරි. ඇන්ටි දැන් මට දුන්නෙ අන්තිම කොස්ස කිව්ව නේ. මේක තමා සුපර් මෑන් වෙන්න වෙලාව. ට්‍රයි ඇන්ඩ් ට්‍රයි වන් ඩේ යූ කැන් ෆ්ලයි කියල කියනවනෙ.



"ආ මේ ඇන්ටි කිව්වෙ නං මේ අන්තිම කොස්ස කියල. පොඩ්ඩක් අහල බලන්නකො කෝකටත්"



මම මගෙ අතේ තිබ්බ කොස්ස පෙන්නල කිව්ව.



"ආනේ... එහෙමද අයියෙ. මම අහල බලන්නංකො"



ඒ නංගි ගිහින් ඇන්ටිට කතා කරල අහනකං මම පඩිපෙල ගාවට වෙලා බලන් හිටිය. මම හිතුව වගේම ඇන්ටි කිව්ව තව කොසු නෑ කියල.



ශලනි නංගිත් මූණ හතරැස් කරගෙන ආව පඩිපෙල ගාවට.



"මොකෝ කිව්වෙ."



"නෑලු අයියෙ"



"එහෙනං මේක ගන්න. මම පස්සෙ කොස්සක් ගේන්නං."



"අනේ එපා අයියෙ. අයියලට ඕනෙනෙ ඕක. මම අර පොඩි කෑල්ලෙන් අතුගාන්නම්"



"පිස්සුද නංගි. ආ මෙන්න මේක ගන්න"



මම කොස්ස එයා දිහාට දික් කරගෙනම කිව්ව.



එයත් ලැජ්ජාවෙන් වගේ හිනා වෙලා කොස්ස ගත්ත.



"අනේ ගොඩක් ස්තූතී අයියෙ."



"හරි හරි. ඒකට කමක් නෑ"



"අයියගෙ නම අහන්නත් බැරි උනා මට ඊයෙ"



"මම ගිම්හාන්. ගිමා කියන්නකො"



"අනේ ගොඩක් ස්තූතී ගිම්හාන් අයියෙ"



"ඒකට කමක් නෑ. ඒක නෙවේ. නංගි කොහෙද වැඩ කරන්නෙ?"



"මම id ඔෆිස් එකේ අයියෙ"



දිලේ අපේ විරු ආයේ ආයේ කිව්වලු. කෙටි කාලයක් ඇතුලත මගෙ ලක් එක මෙච්චර සංඛ්‍යාතයකින් වැඩ කලාමයි.



id ඔෆිස් එක තියෙන්නෙ අපේ බිල්ඩිමට බිල්ඩින් තුනක් එහා පැත්තෙන්. එකම බස්හෝල්ට් එකට සෙට් වෙන්නෙ.



"නංගි බස් එකේද එන්නෙ"



"ඔව්නෙ අයියෙ. මෙච්චර ළඟකට ට්‍රාන්ස්පෝට් එකකට වියදම් කරන එක අපරාදෙනෙ."



"ඒකනෙ. මාත් අද බස් එකේ ඒවි බොහෝ විට. මම වැඩ කරන්නෙත් ඒ ළඟ. එතන හෝල්ට් එකටම තමා එන්නෙ"



"ශෝක් නෙ අයියෙ"



ශලනි නංගියි මමයි කයියක් ගහගෙනම තුන්වෙනි තට්ටුවට ආව. එයා එතනින් කාමරේට ගිය නිසා මම බඩගාගෙන අන්තිම තට්ටුවත් නැගල කාමරේට ආව.



"උඹ කොස්සක් හදන්න ගියාද බං. යකෝ කොච්චර වෙලාද දැන්"



ඇම්ඩා සාලුවකුත් කරේ දාගෙන ෆෝන් එක ඔබන ගමන් මගෙන් ඇහුව , මම කාමරේට ගිය ගමන්.



"ශලනිව හම්බුනා බං. එයාටත් කොස්සක් ඕනෙලු. ඉතින් මම ගත්තු එක දීල ආව"



"කවුද බං ශලනි"



මෝලත් ලෑස්ති වෙලා පර්ස් එක බලන ගමන් මගෙන් අහනව.



"අර අලුත් කෙල්ල බං"



"උඹල එච්චර ඒව කතා කරනවද යකෝ"



"නම අනං මනං ටික ඇහුව. ආ ඒක නෙවේ ඇම්ඩො"



"කියහං"



"හවසට මම බස් එකේ එන්නං ඈ. උඹ මාව බලන්න එපා වරෙන්"



"ශුවර් එකටම උඹේ වල්ගාතරුවත් බස් එකේ වෙන්නැති එනව ඇත්තෙ. නැත්තං තොට දේශපාලනෙන් පස්සෙ එපාම කරපු දේනෙ බස් එකේ යන එක."



ඇම්ඩා දන්නව මං ගැන. ආයෙ ඉතින් කොල්ලොනෙ. අපි ඔය කෙල්ලො වගේ හංගන්නෑනෙ මුකුත්.



මෝලා ලෑස්ති වෙලා ඉවර උන ගමන් ඇම්ඩයි ඌයි පහලට ගියා. මෝලට , ගොඩක් කලින් යන්න ඕනෙ දවස් වලට උදේට ඇම්ඩා ඌව හෝටලේට ගෙනිහින් ඇරලනව.



උන් දෙන්න ගිය නිසා මමත් අර වඳ පීදුනු කොහු ලබ්බ බිම උල උල අතුගෑව. ඉස්සර මම ආපු කාලෙම පැතුම් කියල ඩයල් එකක් හිටිය. මිනිහ ඉන්න කාලෙ අතුගාන්න මහන්සි වෙන්න ඕන්නෑ. ඌ හැමදාම උදේට ඇවිල්ල කාමර ටික අතුගාල යනව.



ඒ උනාට ඌ එහෙම අතුගාන එකේ යටිකූට්ටු ප්ලෑන දැනගත්තු ගමන් අපි උට ගහල පැන්නුව. මෑන් හැමදාම එන්නෙ කොල්ලො වැඩට යන්න ලෑස්ති වෙන වෙලාවට.



ඔය සමහර කෙල්ලො නොදන්නව ඇති , කොල්ලො විතරක් ඉන්න කාමරේක සාමාන්‍යයෙන් සාලුවෙන් වහගෙන , බැරියර් දාගෙන ඇඳුම් මාරු කරන සිරිත් නෑ. ආයෙ සුන් ගාල ඇඳන් ඉන්න එක ගැලෙව්ව , සින් ගාල අලුත් එකක් ඇන්ද. සීන් එකට යනව නෙවෙයි. ඒක කොල්ලොන්ගෙ ගතියක්. කැඩෙට් කරන කෙල්ලො ඉන්නව නං දන්නවත් ඇති. ඉතින් අපිත් අරූ අතුගාන්න ආව කියල ගනන් ගන්නැතුව එහෙම ඇඳුම් මාරු කරනව.



මූ ඇත්තටම ඇවිල්ල තියෙන්නෙ කොල්ලො ඇඳුම් මාරු කරනව බලන්න. දවසක් මුගෙ සික් එක වැඩිම වෙලා සිකමෝල් උන වෙලාවක පැතුමා ගිහින් කොල්ලෙක්ගෙ රබර් නයාගෙන් අල්ලල. එදා මුලු බෝඩිමේම මල මගුලයි. ඒ කාමරේ කොල්ලො ටික එකතු වෙලා පැතුමට කෙලින්න ගත්ත පහලට යනකංම. පස්සෙ ඌ බෝඩිමෙන් ලෙප්ට් උනා.



එදා ඉඳන් අපිම අතුගාගන්න ඕනෙ ඉතින්.



දැන් සමහරුන්ට හිතෙයි ඌ සැපත් දීල අතුගාලත් දුන්නනෙ , අපරාදෙ ඌව යවාගත්තෙ කියල.



මම මේ මනුස්සකමට කියන්නෙ , එහෙම හිතෙනව නං ඒ වගේ අදහස් සමාජෙන් හංගන් හිටපන්. විශේෂයෙන්ම මේ තැප්‍රොබේන් වගේ රටක.



පැය භාගෙකින් විතර ඇම්ඩා ආපහු ආව.



"අරූව ගිහින් දැම්මද?"



"මගදි බස් එකක් සෙට් උනා බං. ඌව ඒකට දැම්ම"



"එල එල."



"මේ ගිමා , සල්ලි දිහං දැන්ම. තෝ අද බස් එකේනෙ එන්නෙ හවසට"



"ඒ මොකටද?"



"බොන්න යකෝ බොන්න"



මූ මාව කන්නමයි ඊයෙ ඉඳන් ප්ලෑන ගහල තියෙන්නෙ.



පර්ස් එක ඇදල රුපියල් 2000ක් අරන් උට දුන්න මාවම කාපිය කියල. පස්සෙ අපි දෙන්නත් ලෑස්ති වෙලා ශලනි නගාට ඇහැ කරකවන් ආව පාරෙ ඉන්නවද කියල බලාගෙන. එයා නං හිටියෙ නෑ. සමහරවිට උදෙන්ම යනව ඇති.



ඊයෙ කෙලවුන පීසි වලට බඩු ගන්න මම එහෙන්ම බස් එකේ නැගල නැනෝ ටෙක් එකට ආව. බොසාට කියල කොටේශන් එකක් අරන් ඒකෙන් බඩු ටිකත් අරන් ආපහු ඔෆිස් එකට එනකොට දවලුත් වෙලා. අද ඕටී කරලත් බෑනෙ. ශලනි එක්ක බස් එකේ යන්නත් සෙට් වෙන්න එපැයි.



සිතින් ප්‍රේම වඩනා..... මා සුරංගනාවි.....

ලලා ලලා ලල ලා..... ලා ලලල්ලලාවී......



හවස හතර පසු වී විනාඩි පහලොවක් යන්නත් කලින්ම ඕෆ් එක දාල ඩබල් එකේ දුවන් ගියා. ඇම්ඩටත් අද නිදහසේ යතෑකිනෙ.



බස් එනවා.... මම බලනවා.... බස් යනවා... ශලනි නෑ හැබැයි. මට දාර සයිස් පොල්ලක් තිබ්බදෝ කියලත් හිතුන නිකමට වගේ.



හතරයි හතළිස්පහට විතර ඔන්න සුහුරුපාය පැත්තෙන් දේදුන්නෙ පාට හතින් සාරි ඇඳගත් ළඳුන් පෙළක් එනව දැක්ක. ඒ අස්සෙන් අස්සෙන් අර බෝඩිමක් පිස්සු වට්ටපු මූණත් දැක්ක.



ආ..

රතුපාට කොල පාට දම් පාට කහා පාට රොස පාට සුදු පාට ලස්සන මල්...

Red පාට Green පාට දම් පාට කහා පාට Pink පාට සුදු පාට beautiful මල්....



ඒක නිකං අභ්‍යවකාශයේ ඉවතලන් සුන් බුන් අතරින් දීප්තිමත් එළියක් සමග හේලිගේ වල්ගාතරුව පෘථිවි පෘශ්ඨයේ ගැටෙනව වගේ ලයින් එකක්.



මම මේ මගුලෙ රජයේ සේවකයෙක් නොවී තාරකා විද්‍යාඥයෙක් උනා නං අම්මප දැන්ම ගිහිල්ල ධූමකේතුවෙ වටප්‍රමාණෙ මැනං එනව.



මම නිකං අහක බලන ලුක් එකක් දාන් හිටිය. නිකං වැවෙන් බාපු මාලුව වගේ ඒකි දිහා බලන් ඉන්න බෑනෙ. වටපිට සර්චින් ලුක් එකේ ඉඳල අහම්බෙන් දැක්ක වගේ මම ශලනි දිහා බැලුව. එයත් මං දිහා බලන් ඇවිල්ල තියෙන්නෙ. දුර තියාම දකින්නැති හිඟන්නෙක් බස් හෝල්ට් එකට වෙලා ඉන්නව.



ශලනි මාව දැක්ක ගමන් අත උස්සල වනල හිනාවක් දැම්ම. මම මෙහෙම රිඇක්ශන් එකක් නං බලාපොරොත්තු උන්නෑ සත්තයි. පිළිවෙලයි වගේම ටිකක් විසේ වැඩි නංගියෙක් වගේ.



මමත් හිනා වෙලා ශේපට අතක් උස්සල හෑන්ඩ් සිග්නල් එක දුන්න , වෙල්කම් කියල.



"අයියා ගොඩක් වෙලාද ඇවිල්ල. අයියෝ මම එනකං නෙවේනෙ හිටියෙ"



ශලනි හෝල්ට් එකට ආපු ගමන් මගෙන් ඇහුව.



"නෑ නෑ දැන් මේ ආව විතරයි"



බස් හැට හුටාමාරක් ගිහිල්ලත් මම මෙතන ආදරේ පතා වේලි වේලි ඉඳිය කියන්න ඈ ඉතින්.



"ආ එහෙනං කමක් නෑ."



"ඇයි පරක්කු උනේ"



"වැඩ ටික ඉවර කරලමයි ආවෙ අයියෙ. ආපහු හෙටට ඉතුරු කරල එන්න බෑ."



"ඒක හොඳයි"



මම හිතන් හිටපු දේවල් කතා කරන්න උනේ නෑ. කෙලින්ම මහා පතරංග සේනාවක් එක්කනෙ ආවෙ. උනුත් එකා එකා හොරෙන් මං දිහා බල බල ශලනිට රහසින් එක එක ඒව කියනව. ශලනිත් මල පැනල වගේ හිනාවක් දාගෙන උන්ට ගහනව. කෝළං මඩුවක් එතන.



සේපට බස් එකේවත් ශලනි එක්ක සතර කණ් මන්ත්‍රණයක් දාන්න කියල හිතන් සෙනග පිරුණු බස් එකක් එනකං බලං හිටිය.



බලා සිටියා නෙවේ මෙමා පතා සිටියා....



මගෙ ලක් එක මේ දවස් වල ඕටී කරනවද මංද ළඟ ළඟ කට්ට කැරකෙනව.



හිතුව වගේම බෝඩිමට යන පාරෙ බස් එකක් ආව නිකං ඊජිත්තු පිරමීඩෙකට ගහපු පොල් මුඩ්ඩ වගේ සෙනඟ පුරවන්. ශලනියි තව කෙල්ලෙකුයි විතරයි අපේ පාරෙ බස් එකට නැග්ගෙ. එයාල හායි හූයි කියාගන්නකං දොර ගාවට වෙලා බලන් ඉඳල ශලනි නැග්ගට පස්සෙ මමත් බස් එකට නැග්ග.



ඇඟිල්ලක් තියා සුලු පරිමාණ බීඩි කොටයක්වත් ගහන්න ඉඩ නෑ බස් එකේ.



ශලනි නිකං විශාකා එකේ ලෝක වෝටපෝලෝ චැම්පියන් කෙනෙක් වගේ රින් රින් ගාල අස්සෙන් අස්සෙන් රිංගල ඇතුලට ගියා. කොහොම හරි ටෝක දාන්න ඕනෙ කියන අධිශ්ඨානය නිසාම මමත් ධෛර්ය්‍යය දාල යන්තන් ශලනි පස්සෙන් මැදට ආව.



එයාට හෑන්ඩ් බෑග් එකට අත දාන්නවත් විදිහක් නෑ. හෑන්ඩ් බෑග් එක නිකං ගල් රෝලකට තලපු කිඹුල බනිස් එක වගේ මිනිස්සු දෙන්නෙක්ගෙ ඇඟට හිර වෙලා.



"අම්මෝ සෙනග නේ අයියේ. හෑන්ඩ් බෑග් එකට අත දාන්නවත් විදිහක් නෑ"



"ඉන්න ඉන්න මම ගන්නං. ඔයාට අමාරුනෙ"



"අනේ පිස්සුද අයියෙ. එපා එපා."



"ඉන්නව ළමයො. මම ගන්නං."



"මම පස්සෙ සල්ලි දෙන්නං අයියෙ එහෙනං. අනේ ලොකු උදව්වක් ඈ"



"ඒකට කමක් නෑ."



පොර ටෝක් දුන්නට මගෙ පර්ස් එක පිටිපස්සෙ සාක්කුවෙන් ගන්න ගියාම තමා මට නහුහෙට කෙල උනේ. මට පිටිපස්සෙ ඉන්න ඇන්ටි කෙනෙක් , පස්සත් මගෙ දිහාට දික් කරන් ෆෝන් එකේ කෝල් එකක. පර්ස් එක ගන්න අත පහලට දාපු ගමන් ඒ වට්ටක්ක පලුවෙත් වද්දගෙන යන්නෙ. මම නිකං මගෙ අත නෙවේ ලයින් එකේ අත පහලට දාල පර්ස් එක ගත්ත උඩට.



අර ඇන්ටිත් මං දිහා බලල "ම්ම්ම්ම් ආසයි වgay" සීන් එකේ හිනාවක් දැම්ම.



වලපයයි ගොඩපයයි තියන් මොන ලව්ද නෝනෙ කියල හිතන් ගෑස් පාරක් දාල , මම අහක බලන් සල්ලි ගත්ත.



බිකෝස් දැට්ස් වට් වී ඩූ....



මතු සම්බන්ධයි...