Parindi Savindya

Content Writer

Jul 14 2024 @ 15:06



•  Share

නුඹ දැක මා...❤️ - 3

තුන්වන දිගහැරුම...❤️

කැම්පස් එකේ science faculty එක ගාවින් බැස්ස කෙල්ලට දැනුනේ දැන් තමන් අලුත් ලෝකෙකට යනවා වගේ හැගීමක්... හොඳ හුස්මක් ගත්ත කෙල්ල ඉස්සරහට ගියේ ටිකක් බයෙන් වගේ....

කෙල්ලට අඩි දහයක් ඉස්සරහට යන්න ලැබුනේ නෑ.... 

"එයි කහ කිරිල්ලී... මෙහෙ එනවා...."

faculty එකට යනපාරේ තියන කොන්ක්‍රීට් බැම්මේ ඉඳන් කොල්ලො සෙට් එකක් කෙල්ලට කතා කළා.
කෙල්ලට තේරුනා මේ ඉන්නේ සීනියර්ස්ලා ගියේ නැත්තන් වැඩේ වරදිනවා කියලා. හිත ඇතුළෙන් දෙවියොන්ට කන්නලව් කරන ගමන් කෙල්ල ගියා.



"අඩිය තියලා එනවා ඕයි... බලහන්කෝ මේකී නැලවෙනවා..."


කෙල්ලගේ ඇස්වලට කඳුලුත් ආවා. බිම බලාගෙනම ඉක්මනට කොල්ලො ළඟට ගියා.



"ඔලුව උස්සනවා..."



කෙල්ල බයෙන් බයෙන් ඔලුව ඉස්සුවා. 



"බලහන්කෝ දැනටමත් වාන් දානවා"

කොල්ලො ටික කෙල්ලට හිනාවුනා. කෙල්ල ඒ සෙට් එකට හිතෙන් බැන්නා.

" නම කියපන්...."
"යුහිනි.." කෙල්ල හිමීට කිව්වා.

"හයියෙන් කියපන්... ඇහුන්නෑ..."

ඇහුන්නෑ.. කන සුද්ද කරගන්න එකයි තියෙන්නේ... සීයා පප්පලා... හෝව් හෝව් හිතුවා විතරයි..

"යුහිනි.." කෙල්ල ටිකක් සද්දෙන් කිව්වා.

"සම්පූර්ණ නම කියපන්.. කෑල්ල කෑල්ල කියන්නේ..." තව එකෙක්.

කෙල්ල පොළොවට රවන ගමන්.

"යුහිනි ආද්‍යා....."

"උබට සිංහල තේරෙන්නේ නැද්ද වාසගම මමද කියන්නේ...."

"මට එහෙම එකක් නෑ..."

"බලහන්කෝ මේකිට වාසගමක් නැහැල්ලූ..... ඇයි උබ අනාතයෙක්ද...."
මෙච්චර ඉවසන් හිටියත් කෙල්ලගේ කම්මුල් දිගේ කඳුලු ගලාගෙන ගියා.
"ඒයි මොකද උබලා ඔය කරන්නේ..."

බැම්ම උඩ හිටපු සෙට් එකම බැලුවේ එයාලා දිහාට එන කෙනා දිහා.
කෙල්ලටත් ඒ කටහඬ ටිකක් හුරු නිසා ඔලුව උස්සලා බලද්දී දැක්කේ එදා කෙල්ලව බේරගත්ත කාර්කාරයා කියලා.

"ආ බොස් අද ඔයා ආවට වැඩක් නෑ... මේවා ඉහළින් ආපු ඕඩර්ස්.."

"කවුද උබලට දැන් අලුත් උන්ව රැග් කරන්න කිව්වේ...."

"අපි අලුත් උන් ඔක්කොම රැග් කරන්නෑ බොස් කහ ඇඳන් එන සෙට් එක විතරයි... "

" ඕක නතර කරලා යමල්ලා උබලට වෙන වැඩක් නැද්ද... මේ කෙල්ලොන්ව අඬවන්නේ..."

කාර්කාරයා එතකොට තමා අඬන කෙල්ලව හරියට දැක්කේ...


කෙල්ලට ටිකක් හරි සැනසීමක් දැනුනේ එයාව අඳුරන කෙනෙක් ඉන්න නිසා. 

"මෙයාව අතහරින්න... මෙයා මං අඳුරන කෙනෙක්..."

කොල්ලො සෙට් එකට කතා කරන්න ඉඩ නොදීම කාර්කාරයා කෙල්ලගේ අතින් ඇඳගෙන ගියා.

කෙල්ලත් රූකඩයක් වගේ පස්සෙන් ගියා.

කොල්ලා ගිහින් නතර වුනේ ලේඩිස් වොෂ් රූම් එක ළඟ. 


කෙල්ල ඔලුව වනලා වොෂෲම් ගිහින් එද්දී එයා කියපු විදිහටම ඉන්නවා.


කොල්ලා කෙල්ල ළඟට ගිහින්,
"එන්නකෝ..." කියලා කෙල්ලව එක්කන් ගියේ බෙන්ච් එකකට.

"කියන්නකෝ දැන් ඉස්සෙල්ලම ඔයාගේ නම..."

"යුහිනි ආද්‍යා.."

" nice name like you... I'm Aveesh Kalhara.."

"ඔයාටත් වාසගමක් නැද්ද.... මට වගේ...." කෙල්ල ඇහුවේ පොඩි එකෙක් වගේ...

"තියනවා ළමයෝ... වංශනායක... ඒක තමා මගේ වාසගම.... ඇයි ඔයා එහෙම ඇහුවේ... අනික ඔයාට නෑ කිව්වේ...."
කෙල්ල වේදනාවෙන් හිනාවෙලා, 
"මම අනාතයෙක් නේ ඒකයි...."

කෙල්ලගේ ඒ වචනවලට කොල්ලගේ හිතට මොකක්ද වුනා.
අවීෂ් යුහීගේ අත උඩින් එයාගේ අත තිබ්බා.
කෙල්ල පුදුමෙන් ඇස් ලොකු කරන් බලන් හිටියේ.

"අහන්න නංගී... එහෙම හිතන්න එපා... මම දන්නෑ ඔයාට මාව විශ්වාසද කියලා ඒත් මතක තියාගන්න ඔයාට මේ මම ඉන්නවා.... තේරුනාද...."

යුහීට අවීෂ්ව විශ්වාස නොකරන්න හේතුවක් තිබ්බේ නෑ.
කෙල්ලට හිතුනේ අවීෂ් කියන්නේ කෙල්ලගේ ගැලවුම්කාරයා කියලා.
එදා ආදි කෙල්ලගේ අතින් අල්ලපු වෙලේ කෙල්ලට දැනුනු බය අවීෂ් අල්ලපුහම කෙල්ලට දැනුනේ නෑ..

කෙල්ල ඉන්නේ ලොකු කල්පනාවක කියලා තේරුනු අවීෂ්,

"මැඩම් මේ ලෝකෙට එන්න..." කියලා කෙල්ලගේ නහයට තට්ටු කළා.

කෙල්ලට ඒකට ලැජ්ජත් හිතුනා. කම්මුල් දෙකත් රතු උනා.

" මම රතුවෙන්න තරන් දෙයක් නම් කීවේ නෑ හැබැයි.... ඒක නෙවෙයි නංගි ඔයාට මම යුහී කියන්නද ඒක ලේසියි..."

කෙල්ල ඔලුව වැනුවා.

" හැබැයි ඊටත් වඩා ගැලපෙන්නේ ගොලුච්චි කියලා..."

ඒකට මෙච්චර වෙලා දුකෙන් හිටපු කෙල්ල හිනාවුනා....



මේ දෙන්නාගේ මේ කතාව දිහා තවත් ඇස් හතරක් බලන් හිටියේ දෙපැත්තක ඉඳන්.






බැම්ම උඩ ඉඳන් කහ ගවුම් හොයන කොල්ලො ළඟට ආවේ ආදි..

"උබලා වැඩේ හරියට කරනවද...."

"ආයෙත් අහලා එක කෙල්ලක්ව නම් ඇඬෙව්වා බොස්..."

"ඔව් බොස්... තව ටිකක් අඬවන්න තිබ්බා අවීෂ් බොසා ආවනේ... වැඩේ වැරදුනා..."

"උබලා කිව්වෙ නැද්ද මගේ වැඩක් කියලා..."

"කොහෙ කියන්න ද බොස් කෙල්ලවත් ඇඳන් ගියා.. මං හිතන්නේ අවීෂ් බොසාගේ කොක්කද මන්දා...."

"හරි හරි ඒකෙන් වැඩක් නෑ... මේ කෙල්ල ආවද..." ආදි ඇහුවේ යුහීගේ ෆොටෝ එකක් පෙන්නලා.

"බොස් මේ කෙල්ලව තමා අවීෂ් බොසා අරන් ගියේ..."

" wtf... කොහාටද ගියේ..."

"අර පැත්තට බොස්...ඉන්න මං එන්නම් පෙන්නන්න..."
"යමන්න්...." 

ආදි ඒ කොල්ලත් එක්ක ගියේ අවීෂ්ව මරන්න තරන් තරහකින්. 


ෆැකල්ටිය හැමතැනම හොයලා හොයලා අන්තිමට යුහී හිටපු බෙන්ච් එක හොයාගන්න ආදිට පුලුවන් උනා.


ආදිට වැඩිපුරම තරහා ගියේ කෙල්ල අවීෂ් එක්ක හිනාවෙවී කතාකරනවා දැකලා.  



කතා කරපු විනාඩි දහයට පහළවට වුනත් කෙල්ලට අවීෂ්ව ගොඩාක් හිතට දැනුනා. අවීෂ්ට උනත් එහෙමයි..


මේ චූටි වෙලාවට යුහිනි අවීෂ්ට යුහී නංගි වෙද්දි යුහීට අවීෂ්ව අවී අයියා වුනා.

අවීෂ් එක්ක කතා කර කර හිටපු කෙල්ල දැක්කේ දැක්කේ ඇස් දෙකත් රතු කරගෙන කෙල්ල දිහාට එන ආදිව....

ඇත්තටම යකෙක්ම තමා.....


කෙල්ලට උන්හිටි තැන් අමතක වෙලා ඉබේම නැඟිටුනා.
අතේ තිබ්බ බෑග් එකත් බිම වැටුනා.
අවීෂුත් පුදුමෙන් බැලුවේ කෙල්ලට මොකද වුනේ කියලා.



" Oh Mr.Aveesh... sorry වෙන්න ඕනා disturb කළාට. මම ආවේ මගේ Girlfriendව බලන්න..." කියලා කෙල්ලගේ ඉණ වටේ අත දැම්මා.

කෙල්ල හිටියේ හා පැටියෙක් වගේ ගැහෙමින්.

අවීෂ් හිටියේ පුදුම වෙලා.

වටේ පිටේ හිටපු අයත් මේ දිහා බලන් හිටියේ මැජික් වගේ.

ඇත්තටම කිව්වොත් මැජික් තමා. 



ආදී වගේම අවී කියන්නේ කැම්පස් එකේ කඩවසම්ම කොල්ලො දෙන්නෙක්.
දෙන්නා පස්සෙන් කෙල්ලෝ එන්නේ එක රොත්තට.
අනිත් දේ තමා ආදී & අවී කියන්නේ හතුරෝ...

කොටින්ම කිව්වොත් ඊශ්‍රායලයයි පලස්තීනයයි වගේ..

ඉතින් මෙතන වෙන්න යන දේ කියන්න ඕන්නෑනේ...
අනික දෙන්නම එක කෙල්ලකට...




"උබට මෙච්චර කල් කෙල්ලෙක් හිටියේ නෑනේ මචන්... එකපාර කොහෙන්ද... අනික මේ නංගි උබව අඳුරන්නෙවත් නැතුව ඇති...." අවී.

"ඇයි මට ඉන්න බෑද... අනික මගේ girlfriend මාව නොදැන ඉන්නේ කොහොමද නේද මැනික..." කියලා ආදි කිව්වේ කෙල්ලගේ මූණ දිහා බලමින්.

කෙල්ල මුකුත් නොකියා හිටියේ මේ වෙන දේවල් හිතාගන්න බැරුව.

කෙල්ලට ආදි කියන දේට එකඟ වෙනවද නැත්තං අවීට ආදි කියන්නේ බොරු කියලා කියන්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව.



"ආදි...." 

ඒ හඬට හැමෝම හැරිලා බැලුවා.
ඇවිත් හිටියේ රනුක්..
කෙල්ලට රනුක්ව අඳුරගන්න බැරි උනේ නෑ..
එදා රනුක් තමා කෙල්ලව ආදිගෙන් බේරගත්තේ...



"ආ රනුවා... මොකෝ මෙතන..."





" මේ මම... බොරුනේ... මම මේ මගේ චූටි girlfriendව අවීෂ්ට අඳුන්වලා දෙන ගමන් හිටියේ...."


එතකොට තමා රනුක් දැක්කේ කෙල්ලව.

රනුක්ටත් අමාරු වුනේ නෑ කෙල්ලව අඳුරගන්න.

මොකද ඒ සිඳුවීම කාටවත් අමතක නොවන දෙයක්.



"රනුක් මූ මේ කෙල්ලව බය කරන් තියන් ඉන්නවා. පේන්නැද්ද කෙල්ලව ගැහෙන හැටි. අතහරින්න කියපන්... මාත් එක්ක විසඳගන්න තියන ඒවා මාත් එක්ක බලාගනින් නුරාග් ඔය අහිංසකීව අතහැරපන්..."අවී.


කටකොණින් හිනා වුනු ආදි,
"හහ්... අහිංසකී.... මගේ girlfriend ගොඩාක් අහිංසකයි තමයි අවීෂ්. එහෙමයි කියලා මම මෙයාව අතහරින්නේ නෑ..."

"ආදි ඔය කෙල්ලව අතහැරපන්... අනික නංගී ඔයා මොකද මෙතන කරන්නේ... එදා වෙච්ච දේ මතකනේ...." රනුක්.


"ඔය ඉතින් රනුවෝ උබත් ඔහොම කරනවනේ... ඉඳපන්කෝ මේක කරන්න බෑ... මම අම්මට කෝල් එකක් ගන්න..." කියපු ආදි විනෝද්‍යාට කෝල් එකක් අරන් ස්පීකර් ඔන් කළා.

වටේපිටේ හිටපු හැමෝම මේ වෙනකොට මෙතන පිරිලා හිටියේ.




" හෙලෝ පුතා... මං ගන්නමයි හිටියේ දෝණි ආවා නේද.... ටිකක් බයෙන් හිටියේ බලන්න පුතේ...."

"ඔව් ආවා අම්මේ දැන් මාත් එක්ක ඉන්නේ. එයා අහන් ඉන්නේ අම්මා කතා කරන්නකෝ..."

"දෝණී... අයියා ඉන්නවනේ නේද බය වෙන්න එපා..."

" ඔව්.. අම්මේ.. අයියා.. ඉන්නව..."

" එහෙනම් කමක් නෑ මැණික... පුතා දුවව බලා ගන්න හොඳට..."

"හරි හරි අම්මා... මං තියන්නම්..."



කෝල් එක කට් කරපු ආදි අනිත් අය දිහා බැලුවේ ජයග්‍රාහී හිනාවක් මූණේ රඳෝගෙන...
" මොකෝ දැන් කියන්නේ ගායිස්... දැන්වත් විශ්වාස කරනවද මේ මගේ මැනික් කැටේ කියලා..." ආදි.

"යුහී මූ ඇත්තද කියන්නේ..." අවී.

කෙල්ලට දැනුනේ කෙල්ලගේ බඳ වටේ තියෙන ආදිගේ අත තද වෙනවා.
ටිකෙන් ටික ඒක වේදනාවකට පෙරලෙද්දී කෙල්ලට තේරුනා ඒක අනතුරු ඇඟවීමක් කියලා.


" ඔව්..." කියලා කෙල්ල බිම බලා ගත්තා.

අවීෂ්ට දැනුනේ හදවතට කවුරුහරි පිහියකින් ඇන්නා වගේ හැඟීමක්.
අවීෂ් කෙල්ලට දැක්ක දා ඉඳන් ආදරේ කරා.
ඒ කුළුඳුල් ප්‍රේමය තමන්ගේ ඉස්සරහම වෙන කෙනෙක්ගේ වෙද්දී....


"එහෙනම් ඉතින් තවත් මොනාද බලන් ඉන්නේ... යමල්ලා ගිහින් වැඩක් බලා ගනිල්ලා..." ආදී වටේ හිටපු අයට බැන්නා...

ආදි කියන්නේ කවුද කියලා දන්න හින්දා කට්ටිය ඉක්මනට වාෂ්ප වුනා.

" කොල්ලො මගේ යුහීව අලුතෙන් ආපු අය ඉන්න තැනට එක්කන් යමන්..." ආදි කිව්වේ කලින් පාර පෙන්නන්න ආපු කොල්ලට...

" මැණික... යන්නකෝ මෙයත් එක්ක මං එන්නම් ඔයාව බලන්න..." කියලා කෙල්ලට වැටිලා තිබ්බ බෑග් එකත් අහුලලා දීලා අර කොල්ලා එක්ක යැව්වා.



ඊටපස්සේ.. 
"අපිත් යන්..." කියලා ආදි රනුක්ටත් යන්න කිව්වා.

රනුක් එක්ක ආපූ ආදිගේ සෙට් එක යන්න හැරුනත් ආදී ආපහු ආවේ අවීෂ් ළඟට.


_______________________________________

වලියකට ලෑස්තිද ළමයි....
පොලු මුගුරු අරන් එන්න...
කවුද දිනන්නේ...
comment එකක් දාන්න වැඩි ඡන්දෙට ජය....
අවීෂ් ද ආදි ද