0
0
හයවැනි දිගහැරුම...❤️
"කෝ තමුසෙගේ ෆෝන් එක..."
කෙල්ලට එතකොට තමා ෆෝන් එක මතක වුනේ...
ෆෝන් එක අතට අරන් දැක්ක දේන් කෙල්ලට හීන් දාඩිය දැම්මා..
අවීෂ් තාම ලයින් එකේ...
කෙල්ලට මොනා කරන්නද කියලා හිතාගන්න බැරි උනා.ඉක්මනට කෝල් එක කට් කළා.
"තමුසේ මොකද ඔය ෆෝන් එක දිහා බලන් භාවනා කරන්නේ... මෙහෙ දීපන්..." කියලා ආදි ෆෝන් එක ඇඳලා ගත්තා.
කෙල්ල දෙවියන්ට කිය කිය හිටියේ ආදි ඒ කෝල් එක නම් දකින්න එපා කියලා.
ෆෝන් එකේ මොනාද වගයක් කොටලා කෙල්ල දිහාට ෆෝන් එක විසි කළේ ෆෝන් එක නළලේ වැදිලා යුහීගේ නළල සීරෙද්දී.
"මගේ නම්බර් එක සේව් කරලා තියෙන්නේ... තමුසෙට ආයේ මොකෙක් හරි කරදර කරන්න ආවොත් මට කෝල් කරනවා..."
ඔයා තමයි මට ඉන්න ලොකුම කරදරේ...
කෙල්ල හිතුවා විතරයි ඒ වචන ටික පිට කරා නම් අනිවාර්යයෙන් ගුටි කන්න වෙනවා කියලා කෙල්ල දන්නවා.
ආදි කෙල්ල ළඟින් නැඟිට්ටේ කෙල්ලගේ තොල්වලින් කෙටි සිපුමක් තියලා කලවෙත් තදින් මිරිකලා.
"ආව්..." කෙල්ලගේ ඇස්වලින් ආයේ කඳුලු පැන්නා.
" ඔහොම බෑ ආ.. ඔයිට වඩා ඉවසගන්න පුරුදු වෙනවා... දැන් ගිහින් මට තේ එකක් හදන් එනවා.. යනවා ඉතින්..."
කෙල්ල ඉක්මනට කිචන් එකට දිව්වා.
වතුර එකකුත් රත් වෙන්න තියලා කෙල්ල කිචන් එක ළඟ තිබ්බ වොෂ් රූම් එකෙන් මූණ හෝදගත්තේ බැරි වෙලාවත් කවුරුහරි ආවොත් කියලා.
කෙල්ලට ආයේ මතක් වුනේ අවී දැන් සේරම දන්නවා නේද කියලා...
අවීෂ්ට මූණ දෙන්නේ කොහොමද කියලා කෙල්ලට හිතා ගන්න බැරි උනා.
ඒ ගැන කල්පනා කර කර හිටපු කෙල්ල ගැස්සුනේ කේතලේ විසිල් සද්දෙට.
තේ එකත් හදාගෙන යුහී ආදිගේ කාමරේට ගියා.
ගියපු සැනින් ආපිට හැරුනේ " සොරි " කියාගෙන.
ආදි හිටියේ ටවල් එක විතරක් ඇඳගෙන උඩුකය නිරුවත්ව.
ආදිගේ ඇඟෙන් වතුර බේරෙනවා. යුහී මේ පළවෙනි වතාවට කොල්ලෙක් එහෙම ඉන්නවා දැක්කේ. පොඩ්ඩක් ශොක් වුනත් ක්ෂණික හැරුනේ නැත්තන් ආදිගෙන් හොඳ කතාවක් අහගන්න වෙනවා කියලා දන්න හින්දා.
හිතන්න විතරයි හම්බුනේ.
"තමුසෙට මැනස් කියලා එකක් නැද්ද කොල්ලෙක් ඉන්න කාමරේකට ඔහොම කඩාගෙන බිඳගෙන එනවද.... අනේ අම්මපා... අපේ අම්මවත් තමුසෙව කොහෙන් හොයාගත්තද මන්දා..."
"මෙයාට විතරයි කෙල්ලොන්ගේ කාමරවලට කඩාගෙන බිඳගෙන එන්න පුලුවන්... හෙන එක කියලා හිතන් ඉන්නේ... ගොන් වස්සා... මේ සික්ස් පැක් තියනවා කියලා... අපිට බෑද ඇයි..."
"මොනාද තමුසේ කුටු කුටු ගාන්නේ... හැරෙනවා දැන්..."
කෙල්ල බිම බලාගෙනම හැරිලා,
"මේ.. අයියේ... තේ එක..."
කියලා ආදිගේ මේසේ උඩින් තියලා යන්න හැරුනා.
"ඔහොම ඉන්නවා.."
"මොන රෙද්දක්ද මන්දා..."
"මොනාද තමුසේ ඔය කුටු කුටු ගාන්නේ කියන දෙයක් ඇහෙන්න කියනවා...."
"මේ...මම... නෑ... මම... මුකුත්..කිව්වෙ නෑ..."
කට කොණින් හිනාවක් දාපු ආදි තේ එකත් අතට අරන් හිමීට කෙල්ල ළඟටම ආවා.
කෙල්ල බයෙන් බයේ පිටිපස්සට ගියේ තේ එක උණු නිසා උණුවතුර පාරක් කන්න වෙයි කියලා හිතලා.
අන්තිමට කෙල්ලව බිත්තියේ හැප්පෙනකන්ම පිටිපස්සට ගියා.
අදනම් ඉවරයි කියලා ඇස් දෙකත් වහගත්ත යුහී ටික වෙලාවක් ගියත් උණු වතුර පාර ආවේ නැති නිසා හිමීට එක ඇහැක් ඇරලා බලද්දී දැක්කේ තමන් දිහාට නෝන්ඩි හිනාවක් දාගෙන ඉන්න ආදිව.
කෙල්ලට පොළොව පලාගෙන යන්න හිතුනේ ඊළඟට ආදි කියපු දේට.
"මොකෝ කිස් එකක්වත් ඕනද...."
ඉක්මනට බිම බලාගත්ත කෙල්ල ආදිට හිතින් බැන්නේ හිතින් දෙන්න පුලුවන් වද සේරම දෙන ගමන්.
"මේකෙන් ටිකක් බොනව..." ආදි එකපාරට කෝප්පේ දික් කරලා කිව්වේ කෙල්ල පුදුමෙන් ආදි දිහා බලද්දී.
"වෙන මඟුලකට නෙවෙයි.. කවුද දන්නේ තමුසේ මේකට මොනා දැම්මද කියලා...බීපන්... මේක ඔලුවේ ඉඳන් හලන්න කලින්.."
කෙල්ල ඉක්මනට තේ කෝප්පේ අරන් උගුරක් බිව්වෙ ආදි කියපු දේ කරන හින්දා.
තේ බීලා ආදිගේ අතට කෝප්පේ දීලා ඉක්මනට දුවන්න හැදුවත් ආදි අතින් අල්ලගත්තා.
"අම්මා එද්දී ටිකක් රෑ වෙයි කිව්වා..." කියලා කිව්වා.
"හා..." කියලා කෙල්ල අතත් ගසලා ඉක්මනට දිව්වේ කෙල්ලගේ කාමරේට.
කෙල්ලගේ මේ වැඩ දැකලා ආදිටත් හිනා.
මොකක්ද යුහී ඒ වුනේ. මොකද ඒ ගොන්වස්සා හොඳින් කතා කරේ. හිතන්න එපා ඒ ගැන. ඌ දැන් ටිකකට කලින් කරපුවා මතකනේ.. හරිනේ දැන්නේ තේරුනේ... අම්මට කියයි කියලා නේද...
යුහීට දැන් තමා තේරුනේ ආදි ඇයි එකපාර හොඳ වුනේ කියලා.
ඇඳ උඩ තිබ්බ ෆෝන් එක අරන් බලපු යුහී දැක්කේ අවීෂ්ගෙන් කෝල් විසිතුනකුත් විනූගෙන් දෙකකුත් ඇවිත් තියනවා.
අවීෂ්ට කෝල් එකක් ගන්න හදලත් ආයේ විනූට ගත්තේ අවීෂ් අහන දේවල්වලට දෙන්න උත්තරයක් නැති හින්දා.
ඒත් යුහී එවෙලේ අවීෂ්ට කෝල් ගත්ත නම් ඊළඟට වෙන්න යන දේ නොවෙන්න තිබ්බා.
" හෙලෝ විනු.."
"අනේ යුහී... මම ලෙක්චර් එකක හිටියේ හලෝ.. සොරි අනේ ඔයා කෝල් ගොඩාක් අරන් තිබ්බා... "
"ඒකට කමක් නෑ විනූ..."
"ඇයි යුහී කෝල් ගත්තේ..."
"ආ මේ පොඩි කරදරයක් වුනා... උදව්වක් ඉල්ලන්න කතාකලේ..."
"අනේ යුහී මොකද උනේ...."
යුහීට ඇහුනේ කාර් එකක් එන සද්දේ. අම්මා වෙන්නැති කියලා සද්ද නොකර හිටපු කෙල්ල
"නෑ විනූ දැන් හරි ඒක...අප්පට සිරි... "
කෙල්ලට එතකොට තමා මතක් වුනේ අම්මා එන්න පරක්කු වෙනවා කියලා ආදි කියපු එක.
ඉක්මනට බැල්කනි එකට ගිහින් බැලුවේ කවුද ආවේ කියලා.
ඒත් ආපු කාර් එකේ කවුරුත් හිටියේ නෑ.
සමහරවිට ආදිගේ යාලුවෙක් වෙන්නැති කියලා හිතලා කෙල්ල ආයේ කාමරේට ආවා.
"හෙලෝ යුහී.. මොකද වුනේ.. මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද.."
"ආ... නෑ... නෑ.. විනූ... no problem.."
එතකොටම පහළින් ඇහුනේ කවුරුහරි සද්දෙන් කතාකරනවා.
ෆෝන් එකත් කනේ තියාගෙනම කෙල්ල පහළට ඔලුව දැම්මේ කවුද ආවේ කියලා බලන්න.
කටහඩ අඳුරගත්ත ගමන් යුහීව වෙව්ලන්න ගත්තේ ඊළඟට වෙන්න යනදේ හොඳ දෙයක් නෙවෙයි හින්දා.
" විනූ මං ඔයාට පස්සෙ ගන්නම්.."කියපු කෙල්ල විනූට මුකුත් කියන්න නොදී කෝල් එක කට්කරලා පහළට දිව්වා.
කෙල්ල හිතපු දේ හරි.
මේ වෙනකොටත් තුන්වෙනි ලෝක යුද්ධය පටන් අරන්.
ආදි කියන න්‍යෂ්ටික බෝම්බෙයි අවී කියන පරමාණු බෝම්බෙයි පුපුරනවා.
දෙන්නම ගහගන්නේ පරණ තුවාලවලිනුත් ලේ පෙරෙද්දී.
කෙල්ලට මොනා කරන්නද කියලා හිතාගන්න බැරි උනේ ගෙදර මේ තුන්දෙනා ඇරෙන්න මේ වෙලාවේ කවුරුත් හිටපු නැති නිසා.
"අවී අයියේ... " කියලා කෙල්ල කෑ ගැහුවේ ආදී ගහපු පාරකට අවීව බිත්තියේ වැදුන නිසා.
ආයෙත් අවීට ගහන්න ගියපු ආදි එතනම නැවතුනේ කෙල්ලගේ කටහඩට.
කෙල්ලව දැකලා අවී ශොක් වුනේ කෙල්ලව මෙහෙදී බලාපොරොත්තු නොවුන හින්දා.
"යුහී.. ඔයා... මෙහේ..." අවී එහෙම කියද්දී කෙල්ල ඇස් දෙකේ කඳුලු පුරෝගෙන අවී ළඟට දිව්වා.
ඒත් කෙල්ලට අවී ළඟට යන්න නොලැබුනේ ආදි කෙල්ලගේ අතින් ඇදලා පඩිපෙල ළඟට තල්ලු කරපු හින්දා.
"පලයන් කාමරේට..." ආදි කෑගැහුවේ කෙල්ල තවත් හයියෙන් අඬද්දී.
" අනේ ප්ලීස් අයියේ... රණ්ඩු වෙන්න එපා.." කෙල්ල අඬ අඬම කිව්වා.
"පලයන් උඹට සිංහල තේරෙන්නේ නැද්ද..." ආදි පොළොවේ අඩි හප්පමින් කෑ ගහපු විදිහට යුහී පඬිපෙල නඟින්න ගත්තේ ඉබේටම.
"ඔහොම ඉන්න යුහී...." අවී කතා කරපු සද්දෙට ආයේ කෙල්ල හැරුනා.
"යුහී... ඔයා යමූ මාත් එක්ක..." අවී කිව්වේ යුහී දිහා බලමින් කටින් පෙරෙන ලේ පිසඳගෙන.
"අනේ අයියේ..."
ආදි ආයෙත් පැනලා අවීට ගහන්න ගත්තේ දෙන්නා බිම පෙරලීගෙන ගහගද්දී.
සුදුපාට ටයිල් එක පුරාත් මේ වෙනකොට ලේ..
කෙල්ලට මේ වෙන දේවල් තවත් බලන් ඉන්න බැරි උනා.
ආදිට වගේම අවීෂ්ටත් හොඳටම තුවාල වෙලා තිබ්බේ.
දෙන්නා ඒත් ගහගන්න එක නැවැත්තුවේ නෑ බිම පෙරළීගෙන ගහගත්තේ සාලේ තිබ්බ බඩු මුට්ටුත් පෙරලගෙන.
ඒත් එක්කම දෙන්නා රණ්ඩුව නැවැත්තුවේ යුහී කතා කරපු නිසා.
" ඔය දෙන්නා රණ්ඩු වෙන එක නවත්තනවද නැත්තන් මම මැරෙන්නද..."
යුහී හිටියේ බෙල්ලට පලතුරු කපන පිහිය තියාගෙන.
එකපාරටම.....
