0
0
බොඳවුණු හීන එක්ක
සීතල කඳුළු
Deliver වෙන්නැති මැසේජ්
එළිවෙනවට බය දවස්
විකාර මනස
මන්දගාමි සිතුවිලි
ශීඝ්‍රගාමී ආදරයකින්
තළා පොඩි කර
වෙළුම් පටි වත් නැති
පරණ රෝහලක
පාළු වාට්ටුවක
අඳුරු සයනක
වියරුවෙන්,.
හෙදියත් නැත
සොඳුරු බස් දෙඩු
ගෙවෙමින් දින.මාස
අවුරුදු
කවුරුදු ඉඳ හිට ඇවිත්
මොනවදෝ දොඩා
උපාධි නැති දොස්තරවරු
බෙහෙත් දෙනවා
වට්ටෝරු ලියනවා
අනේ ඒවත් වටිනවා
තාවකාලික පිළියම් නෙ.
තාම එහෙමමයි,.
පරණ....
කෝ මගේ රෝද පුටුව!?
පොඩ්ඩක් ඉන්න..
ඇයි මම මෙතන?
