0
0
අටවැනි දිගහැරුම...❤️
කාමරේට දුවපු කෙල්ල කාමරේ දොරත් ලොක් කරලා බාත් රූම් එකට ගිහින් ෂවර් එකත් ඇරලා ඒ යටට වෙලා අඬන්න ගත්තා...
පැයක් විතර අඬලා අඬලා තමා යුහීට දුක ටිකක් හරි තුනී කරගන්න පුලුවන් වුනේ. අද වෙච්ච දේවල් යුහීගේ හිතට බර වැඩී...
මෙච්චර කල් අනාතයෙක් වෙලා හිටියත් කෙල්ල මීට වඩා ගොඩාක් සතුටින් හිටියා...
ඒත් දැන් ...
යුහී හැමදාම අඬන එක කරන්නේ...
තව දවසක් දෙකක් සැනසිල්ලේ ගෙවිලා ගියේ තුවාල හොඳ නැති හින්දා ආදි වගේම අවීත් කැම්පස් එන්නෙ නැතුව..
ටිෂා විඩෙන් විඩේට කරදර කරත් ඒ හැමවෙලේම කවුරුහරි සීනීයර් කෙනෙක් කෙල්ලව බේරගත්තා...
ගෙදරදිත් යුහී විනෝද්‍යා එක්කම පුලුවන් තරන් හිටියේ ආදිගෙන් බේරෙන්න...
ඒ නිසා අදිට කෙල්ලව මේ දවස් ටිකේ අහු වුනේ නෑ...
සතියකට විතර පස්සේ යුහී කැම්පස් යන්න ගෙදරින් එළියට බහිද්දී ආදිත් ආවේ කාර් එකේ යතුර කරකවන ගමන්...
"යන් මාත් එක්ක..." කෙල්ල කන්ෆියුස් වුනා බන් සීන් එකෙන් බලන් ඉද්දී,
"තමුසේ බීරිද..." ආදි කෑගැහුවා.
කෙල්ල ඉක්මනට කාර් එක ළඟට ඇවිත් බලන් හිටියේ ඉස්සරහට නඟින්නද පිටිපස්සට නඟින්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව...
"මේ අයියේ මම..."
" ඉස්සරහින් නඟිනවා... මම ඩ්‍රයිවර් නෙවෙයි නේ..." කියලා ආදි කාර් එකට නැග්ගා.
කෙල්ලත් ඉස්සරහින් නැග්ගා.
එකපාරටම ආදි කෙල්ලගේ පැත්තට නැමුනේ කෙල්ල බයටම ශීට් එක පිටිපස්සට වෙලා ඇස් දෙක පියාගද්දී.
"මේ තමුසෙට මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියනවකෝ... මම ළං වුණත් ඇතිනේ ඇස් දෙකත් පියාගන්නවා... මං අහලා තියන වෙලාවට කෙල්ලොන්ට කිස් එකක් ඕන උනාම තමා ඔහොම කරන්නේ..."
කෙල්ල ඉක්මනට ඇස් දෙක ඇරියේ ආදි කියපු දේට.
"ඈ... මම... නෑ... මට නම්... එපා..." කෙල්ල ගොත ගගහා කියද්දී ආදි සමච්චලෙන් හිනාවෙලා
" ඔය ශීට් බෙල්ට් එක දාගන්නවා කුමාරිහාමි වගේ ඉන්නේ ඒකත් දානකන්..."
කෙල්ල ශීට් බෙල්ට් එකත් දාගන්නකන් ඉඳලා ආදි කාර් එක රේස් කරන් අරන් ගියා.
කෙල්ල බයටම ශීට් බෙල්ට් එක අල්ලගත්තා. ඇස් දෙකත් පියවුනා.
"අනේ අයියේ හිමීට යන්කෝ... අනේ මට දැන්ම මැරෙන්න බෑ අප්පා..."
එකපාර කාර් එක නැවැත්තුව හින්දා කෙල්ල ඇස් ඇරලා බැලුවේ ඒ ටිකට කැම්පස් එකට ආවද කියලා.
"තමුසේ මැරෙන්න බයයි නම් එදා කපා ගන්න හැදුවේ....ෂික්... ඔහොම එකක් දන්නව නම් මං අරූට තව ටිකක් ගහනවා... එතකොට තමුසේ කපාගන්නවනේ..."
මොනා වුනත් කෙල්ලගේ හිතේ ආදි අයියා කියන තැන තිබ්බා ඒත් ආදි කියපු මේ දේ කෙල්ලගේ හිත කඩලා දැම්මා....
ෂටර් එකෙන් එහා පැත්ත බලා ගත්ත කෙල්ලගේ ඇස්වලින් කඳුලු කඩා වැටුනා.
ආදි ආයේ කාර් එක ස්ටාර්ට් කරන් යන්න පටන් ගත්තා.
කැම්පස් එක ළඟට ඇවිත් කාර් පාර්ක් එකෙන් කාර් එක නැවැත්තුවම කෙල්ල ඉක්මනට බැස්සේ තවත් ආදි එක්ක ඉන්න කෙල්ලට වදයක් හින්දා.
ඒත් යුහීගේ වාසනාව එයා එදා නිවාසෙන් එනකොට දාලා ඇවිත්....
යුහී කාර් එකෙන් බහිනකොට ඉස්සරහ නවත්තලා තිබ්බ කාර් එකෙන් බැස්සෙ අවී....
එදා අවී ගෙදර ඇවිත් ගියාට පස්සේ කෙල්ලට කොච්චර මැසේජ් කළත් කෝල් කළත් යුහී ඒ එකකටවත් ප්‍රතිචාර දැක්වුවේ නෑ.
අවී තවීෂ් අතේ පණිවිඩ එව්වත් යුහී ඒ එකකටවත් උත්තර දුන්නෑ..
යුහීටවත් තේරුන්නෑ ඇයි එයා එහෙම කරේ කියලා...
ඒත් යුහී එක දෙයක් දැනන් හිටියා....
ඒ තමයි එයා අවීෂ්ට ආදරේ කරනවා...
ඔව්... ඉපදුණු දා ඉඳන් ආදරයක් නැතුව හැදුනු යුහීට ආදරයක් රැකවරණයක් ලැබෙන තැනක හිත නැවතෙන එක අහන්න දෙයක්ද....
යුහී ඇසිපිය නොහෙලා බලන් හිටියේ ඒ රූපේ දිහා....
කෙල්ලගේ හිතේ තිබ්බ දුක තුනී කරන්න ඒ රූපෙට පුලුවන් වුනා..
යුහී විතරක් නෙවෙයි අවීත් එහෙමයි...
යුහී දැක්කම ඒ හිතට දැනුනු සැනසීම කියලා නිම කරන්න බෑ...
යුහීගේ ඇස්වල කඳුලු ආයෙත් අලුත් වුනේ එදා සිදුවීම මතකෙට ආපු නිසා...
එතනින් ඉක්මනින් යන්න අඩිය තිබ්බේ ආදියි අවීයි දෙන්නා රණ්ඩු වෙන්න ඉස්සෙල්ලා...
ඒත්....
එක අඩියක්...
එකක් නෙවෙයි තුනක්....
හැබැයි ඉස්සරහට නෙවෙයි පිටිපස්සට....
ආදි ඇද්ද පාරට කෙල්ල ගිහින් ආදිගේ පපුවේ...
කොච්චර අයින් වෙන්න හැදුවත් ආදි යුහීව තවත් පපුවට තද කරා...
" නුරාග් යුහීව අතහරිනව..." අවී.
යුහී දැනන් හිටියා තව ටිකකින් එදා වගේම ලොකු වලියක් මෙතන යනවා කියලා.
ඒ නිසාම තමයි ආදිගෙන් පුලුවන් තරන් ඈත් වෙන්න හැදුවේ... ඒත් ආදි කරේ තව තවත් යුහීව ළං කරගත්ත එක..
" අනේ අයියේ මාව අතහරින්න... ප්ලීස්...."
"මං උඹව අතහරින්නෑ... පුලුවන්නම් යමන්..."
"අනේ අයියේ...."
"ම්හ්... මං මොකටද අතහරින්න ඕනා... මේ ඉන්නේ මගේ girlfriend නේ..."
"හහ්... ඒක බොරුවක් කියලා... අපි තුන්දෙනාම දන්නවනේ...අත හැරපන් දැන්වත් බල්ලෝ..." අවී කෑගැහුවේ ඉවසීමේ සීමාවත් පැනලා.
" බොරුවක්... එහෙනම් මේකිගේ කටින්ම අහගනින්කෝ.... යුහී... මං නේද තමුසේගේ boyfriend..."
යුහීට මේ දේවල් ඇති වෙලා තිබ්බේ..
මෙච්චර කල් ආදි දෙන හැම වදයක් ම ඉවසුවෙත් විනෝද්‍යා හින්දා...
ඒත් තවදුරටත් එහෙම කරන්න කෙල්ලට හිතුන්නෑ... අදම විනෝද්‍යාට මේ හැමදේම කියනවා කියලා යුහී හිතාගත්තා...
" ආදි අයියේ... මම... ආදරේ කරන්නේ... අවී අයියට.... ප්ලීස් මාව අතහරින්න... මට ඔයාව පේන්නේ... මගේ... සහෝදරයෙක් ගාණට... ප්ලීස්...අනේ... අයියේ..."
ආදිගේ අත්වලට යුහීගේ අත් තවත් පොඩි වුනා.
"නුරාග් උඹ දැන් අහගත්තනේ.... අතහරිනවා දැන්වත්...." අවී.
" අනේ අයියේ ප්ලීස්.... මම අම්මට කියලා ගෙදරිනුත් අයින් වෙන්නම්... අනේ මාව අතාරින්න අයියේ... මට දැන් ඇති වෙලා තියෙන්නේ... "
"උබ... ගෙදරින් කොහෙවත් යන්න බෑ... අම්මට මේ දේවල් කියලා තිබ්බොත් මම උබව විතරක් නෙවෙයි මූවත් මරලා දානවා..." ආදි කිව්වේ අවී පැත්තට ඇඟිල්ලක් දික් කරලා.
" හරි අයියේ අනේ ප්ලීස්..."
ආදි යුහීව බිමට තල්ලු කරලා දැම්මේ අත බිම වැදිලා තුවාල වෙද්දී.
ආයේ යුහී දිහා හැරිලවත් බලන්නෙ නැතුව කාර් එකත් අරන් ගියා.
" මැනික...." කියලා කෙල්ලව නැඟිට්ටුවේ අවී.
" යන් බෙහෙත් දාගන්න..."
කෙල්ලව එක්ක ඇවිත් බෙහෙත් දාපු අවී ඒ මූණ කොල්ලගේ අත් දෙක අතරට ගත්තා.
" මැණික... ඇත්තටමද කිව්වේ මට ආදරේ කියලා..."
යුහී ඔලුව වැනුවේ ඇස් දෙකේ කඳුලු පුරෝගෙන... ඒත් එක්කම අවී යුහීව බදාගත්තේ සතුට වැඩිකමට.
" මමත් ඔයාට ගොඩාක් ආදරෙයි මැණික.... ඒත් ඔයා මට කැමති වුනේ මම ගැන දන්නෙවත් නැතුවනේ...."
"මම දන්නවා අවී... පහුගිය ටිකේ තවීෂ් මාත් එක්ක කතා කරද්දී ඔයා ගැන කිව්වා... ඉතින් මම ඔයා ගැන දන්නවා..."
"මගේ තාත්තා ගැනත්...."
" එහෙනම් මට කිසිම ප්‍රශ්නයක් නෑ... අනේ දෙවියනේ මේක හීනයක් නෙවෙයි නේද...."
යුහී එකපාර අවීගේ කම්මුලක් සිපගෙන ලාවට හපලා,
" දැන් කියන්න හීනයක්ද...."
" ආ.... ඒක... හීනයක් නෙවෙයි..." කියලා අවී ආයේ යුහීව බදාගත්තා.
මේ විදිහට දෙන්නා ටික වෙලාවක් කතාකර ඉඳලා ලෙක්චර්වලට ගියා.
මේ විදිහට තව මාසයක් දෙකක් ගෙවිලා ගියේ ආදි යුහීට කරදර නොකර ඉද්දී...
අවීගෙයි යුහීගෙයි ආදරෙත් ලස්සනට ගලාගෙන ගියා...
හැබැයි යුහිට ආපු කරදර ඉවරයක් නෑ...
" මේ බලන්නකෝ රයිනි... මේන් අර බඩුව එනවා... නුරාග් අයියවත් අල්ලන් ඉඳලා දැන් අවීෂ් අයියවත් අල්ලගෙන...."
"ඒයි කෙල්ලේ... උබ අපිත් එක්කත් එනවද අපිටත් සල්ලි තියනවා...."
ඔය වගේ කතා ගොඩාක් පහුගිය කාලේ කෙල්ලට හොඳට අහන්න වුනා.
ඒත් කෙල්ල ඒ එකක්වත් ගණන් ගත්තේ නෑ...ඒත් යුහීට එක එක දේවල් කියපු කට්ටිය හැමෝම පහුවදා එන්නේ මොකක් හරි තුවාලයක් එක්ක. යුහී දැනන් හිටියේ නෑ ඇයි එහෙම කියලා...
පහුගිය මාස දෙකේදී යුහී හිටියේ ගොඩාක් සතුටින්...
ආදිගේ කරදර නෑ...
අවීගේ ආදරේ...ආරක්ෂාව...
එකදවසක් කැම්පස් ගිහින් ඇවිත් චූටි ෂෝටකුයි ලොකූ ටී එකකුයි දාගෙන යුහී පහළට එද්දී විනෝද්‍යා සමිතියකට යන්න ලෑස්තිය...
කෙල්ල මේ තරන් නිදහසේ ඉන්නේ පහුගිය මාස දෙකේ ආදි ගෙදර ආපු නැති තරන් නිසා...
රෑට ආවත් ගොඩාක් රෑ වෙලා..
ආදි කැම්පස් ඇරිලා ඔහොම්මම යන්නේ ඔෆිස් එකට...
ආදි දැන් බිස්නස්වලට බැහැලා..
විනෝද්‍යා ගියාට පස්සේ යුහී ෆ්‍රිජ් එකේ තිබ්බ කොමඩු ගෙඩි භාගෙකට හැන්දකුත් ගහගෙන සෝෆා එකට ඇවිත් කකුල් දෙකත් උඩින් තියාගෙන කොමඩු කකා ෆිල්ම් එකක් බැලුවා....
DADA කියන ෆිල්ම් එක තමා බැලුවේ...
ටික වෙලාවක් යන්කොට ෆිල්ම් එක කෙසේ වෙතත් කෙල්ල අඬනවා...
කාර් එකක් ආවත් කෙල්ල ගණන් ගත්තෙ නැත්තේ විනෝද්‍යා එන්න ඇති කියලා හිතලා..
" අම්බෝ... ආදී බේරගනියෝ.... හොල්මනක්..."
මේ අතර තවත් තැනක්...
"බොස්.. අරූ හොයනවා වැඩී දැන්.... අපේ වැඩවලටත් ඩිස්ටර්බ්.."
" ඌව ඉවරයක් කරලා දාපන්.... උගේ මහ එකා කළෙත් ඕකමයි...."
" ඒත් බොස් ඌ ඉන්න තැනක් හිතාගන්න බෑනේ.... මට හිතෙන්නේ ලංකාවේ ඉඳන් නෙවෙයි ඌ මේ දේවල් කරන්නේ..."
" හොයපන් යකෝ... ඌට ඔහොම නටන්න දුන්නොත් අපේ බිස්නස් ටික ඉවරයි...."
_____________________________________
